शनिवार, ३१ डिसेंबर, २०११

किल्ल्याचे रहस्य

                                   श्री                            ४४ 
 सुजयराजांबरोबर त्यांची लेक राजकन्या सुवर्णरेखा आली होती.महाराज सुदर्शन आणी महाराणी सुलक्षणा पण आज पुष्कळ वर्षानी ह्या राजमहालात आले होते.त्यांच्या पावलांच्या स्पर्शाने तो जुना राजमहाल अगदी फुलून आला होता.जिकडे तिकडे सेवकांची लगबग सुरु होती.रोज पहाटेच उठणारी राजेश्वरी नेमकी आज उशीरा उठली होती.सगळा राजपरिवार त्या दोघांनी काढलेले चित्र बघायला आला होता.महाराज सुदर्शन,महाराणी सुलक्षणा राजमहालात राजेश्वरी अन रघुनाथची वाट बघत होते.हे कळल्यावर रघुनाथ तडक राजमहालाकडे निघाला. राजेश्वरीला सगळं आटपून जायला थोडा उशीरच झाला.
                         राजेश्वरीने काढलेले राधा कृष्णाचे चित्र सगळ्यांना खूप आवडले.राजकन्या सुवर्णरेखा तर टाळ्या वाजवत म्हणाली ह्यातला कृष्ण अगदी सुजयराजांसारखा दिसतो आहे.पहिल्यांदाच रघुनाथला पण हे जाणवले आणी राजेश्वरी ती अगदी लाजून चूर झाली होती.सुजयराजे मिस्कील हसत होते,ते आज खरच खूप आनंदात होते एक तर त्यांचे आईवडील खूप वर्षानी इथे आले,त्यांची लेक जी कायम त्यांच्यावर रागावलेली असायची ती आज चक्क खुशीत होती,आणी ह्या सगळ्याला कारणीभूत होती ती राजेश्वरी ! तिनी आपली आवड अगदी जगजाहीर करून टाकली होती कालच चित्राद्वारे आपण विचारायच्या कितीतरी आधी!आपली निवड अगदी अचूक आहे हे त्यांना मनापासून पटले.
                       राजेश्वरीला पण आज प्रकर्षाने जाणवले की चित्रातला कृष्ण हुबेहूब सुजयराजांसारखा आहे.सुदर्शन महाराजांनी रघुनाथला विचारले की ते इथून कधी जाणार आहे म्हणजे जायच्या आधी त्यांनी महाराजांना भेटून जावे अशी त्यांची इच्छा त्यांनी व्यक्त केल्यावर रघुनाथ आश्चर्याने थक्क झाला,एकीकडे सुजयराजे राजेश्वरीला लग्नाची मागणी घालून त्यांना इथे थाबायला सांगतात आणी दुसरीकडे महाराज विचारतात की कधी जाणार!रघुनाथचा गोंधळ सुजयराजांच्या लगेच लक्षात आला,ते झटकन पुढे झाले अन म्हणाले की महाराज मीच ह्या दोघांना इथे थांबण्याचा आग्रह केला आहे.कालच चित्र पूर्ण झालं आहे आता त्यांनी थोडे दिवस इथे विश्रांती घ्यावी अशी माझी इच्छा आहे.महाराजांनी लगेच मान हलवून रुकार दिला.राजेश्वरी पण ह्या प्रकाराने एकदम भानावर आली.म्हणजे ह्यांनी अजून कुणालाच काही सांगितलेले नाही तर.लग्नासारखा निर्णय स्वतःच्या माणसांपासून कसा काय लपवता येईल?ह्याचे रहस्य तातडीने शोधायला हवे हेच खरे.   
नवीन वर्ष सुख समृद्धीचे ,आरोग्याचे ,समाधानाचे जावो  ही मनःपूर्वक शुभेच्छा !सौ.उषा

उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: उषा usha-ushag...

उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: उषा usha-ushag...: उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: ... : उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: ...

उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com:               ...

उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: ...: उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: श्री ... : श्री ...

उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com:                                           श्री    ...

उषा usha-ushagmailcom.blogspot.com: श्री ...: श्री ४३ राजेश्वरी खोलीत परत आली.रघुनाथ तिचीच वाट बघत होता.त...

किल्ल्याचे रहस्य

                                          श्री                                      ४३
राजेश्वरी खोलीत परत आली.रघुनाथ तिचीच वाट बघत होता.ती आल्या आल्या तो म्हणाला "अग थोडं माझ्या म्हातारपणाचा विचार कर मी दिवा घेऊन शोधला असता तरी मला तुझ्या करता इतका चांगला नवरा शोधता आला नसता,मी खर म्हणजे तुझ्या काळजीने जास्त थकलो आहे.पोरी माझे केस काही उन्हात पांढरे झाले नाही,सुजयराजांनी तुला पसंत केली ही तुझी पूर्व पुण्याई फळाला आली असं समज त्यांना नकार देण्याचा करंटेपणा करू नकोस."राजेश्वरीने निमूट सारे बोलणे ऐकून घेतले .ती फक्त इतकेच म्हणाली "बापू मला जे माहिती आहे ते तुला माहिती नाही पण लवकरच मी ह्यातून काहीतरी मार्ग काढीन".रघुनाथ मान फिरवून झोपून गेला.
                           आता सगळी जवाबदारी राजेश्वरीवर होती.कुठून सुरुवात करावी हेच तिला कळत नव्हते.तिला कुणाची मदत नको होती कारण तो कुणीतरी राजांचाच माणूस असेल अन तो आपल्याला खरे काय ते कळू देणार नाही असे तिला वाटत होते.आज दिवसभर दोघांनाही खूप शारीरिक आणी मानसिक ताण पडला होता.आज इथून निघून जायचं अस नक्की ठरवलं असता आज पुन्हा थांबावं लागलं होतं.या थांबण्यात कुठेतरी खूप आनंद होता पण एक बोच होती ती दूर झाल्या शिवाय,छे! या विचारचक्रातून बाहेर कसं पडायचं तेच कळत नाही राजेश्वरी उशीरा रात्री केव्हातरी झोपली.
                     रात्री लवकर झोपल्यामुळे रघुनाथ सकाळी लवकर उठला होता.जरा वेळाने सुजयराजे येताना दिसले म्हणून त्याने खोलीचे दार ओढून घेतले आणी तो बाहेर येऊन उभा राह्यला.सुजयराजांनी अभिवादन केले तेव्हा रघुनाथला फारच संकोचल्यासारखे झाले,त्यांची नजर राजेश्वरीला शोधात होती पण रघुनाथ मुद्दामच न कळल्यासारखे दाखवून दुसऱ्याच विषयावर बोलत होता.राजेश्वरी सुजयराजांचा आवाज ऐकून धडपडून उठून बसली होती पण ती पण बाहेर आली नाही,एकतर तिने कालचे नवे कपडे पण बदलले नव्हते ,म्हणजे तिला खरतर सुचलंच नाही कारण इतक्या दिवस तिच्याकडे मोजून दोन कपडे असायचे आणी एकदा ते अंघोळ केल्यावर अंगावर चढवले की पुन्हा बदलण्याकरता दुसरे कपडे नव्हते आणी त्याची गरज पण नव्हती.अर्थात आज राजेश्वरीला या गोष्टीची पहिल्यांदाच जाणीव झाली.बाहेर एक अजून आवाज ऐकू आला म्हणून न राहवून राजेश्वरी बाहेर आली.आलेल्या व्यक्तीला बघून राजेश्वरीच्या डोक्यात अकस्मात एक कल्पना आली आणी तिचा चेहेरा आनंदाने फुलून गेला तिला तिच्या मोहिमेत हवा तसा साथीदार मिळाला होता.
   नवीन वर्षाच्या हार्दिक शुभेच्छा !                                                                                                             सौ.उषा.